Ziek en jarig, en nu weer veilig thuis
Blijf op de hoogte en volg Karin
25 Februari 2015 | Thailand, Bangkok
Deze blog had ik al heel lang gepland staan, maar steeds wilde internet niet meewerken en kreeg ik hem niet gepost. Dus hier is hij dan toch met heel wat vertraging!
Op vrijdag zijn we al vroeg opgestaan om terug naar het vasteland te reizen. Na alles te hebben ingepakt, de laatste dingetjes te hebben gedaan en te hebben ontbeten, hebben we afscheid genomen van Branden en Ganuelle en zijn toen naar de boot gelopen. De terugweg was een stuk comfortabeler doordat er minder hoge golven waren, dus we hebben een fijn ritje gehad. Hierna zijn we met de minivan naar Trang gegaan, vanuit daar naar Nakon Ti Samarat, en daarvandaan naar Ta Sala. Gelukkig hadden we alle vertrektijden mee en hebben we nergens lang hoeven wachten. Maar ondanks dat kwamen we pas einde van de middag in Ta Sala aan. Daar zijn we naar Nic’s huis gegaan om even bij te komen van de reis. ’s Avonds zijn we bij vrienden gaan eten (we hebben er zelf gekookt haha), en daarna zijn we hier nog tot laat blijven hangen.
Op zaterdag was eigenlijk het plan dat Jvv naar Surat Thani zou gaan om wat spullen te gaan halen, maar op het laatste moment werd dit een dag uitgesteld. We hebben die dag dus rustig aan bij kunnen komen en hebben serie gekeken en zijn wat door Ta Sala gaan wandelen. ’s Avonds zijn we uit eten gegaan en zijn vervolgens vroeg naar bed gegaan.
Op zondag moest Jvv dan toch echt naar Surat Thani, terwijl ik in Ta Sala ben gebleven. Die dag heb ik Nic meegeholpen met engelse les geven, wat wel leuk was voor zo een keertje. De kinderen vonden het in ieder geval wel heel leuk!
Maandag ben ik met Nic en Joker (een vriend van Nic, degene waar we al vaker langs zijn geweest) naar een tempel in Nakon Ti Samarat gegaan. Met een tuktukbus zijn we er heen gereden, wat wel erg leuk was. De tempel waar we waren is een van de oudste van Thailand, en ook erg groot! In een van de gangen staan rijen vol met boeddha’s en daar zijn ook rekken vol met gigantische botten te vinden. We hebben 3 keer op een grote bel geslagen met een stuk hout voor ‘goed geluk’, en zijn 3 keer rondom een MEGA grote bel gelopen voor nog meer geluk. Een beetje vreemd was het wel voor mij, want ik geloof verder nergens in, maar het was toch leuk om eens mee te maken. Nadat we de hele tempel uitgebreid hebben bekeken (inclusief enge poppen die ook in de carnaval festival van de efteling te vinden zijn) zijn we nog naar een marktje geweest en toen op weg naar China town. Hier zijn we voornamelijk op zoek gegaan naar leuke kleding, maar voor mij is dat in Thailand eigenlijk niet te vinden. Niet de Thaise mode in ieder geval, wat een vreemde kledingkeuze hebben mensen hier zeg! Maarja, dat mogen ze zelf weten, zo lang ik er maar niet in hoef te lopen haha.
We waren pas laat terug in Ta Sala, waar we nog even met Joker mee naar huis zijn gegaan, en daarna was het tijd om het bed in te duiken.
Dinsdagochtend heb ik met Nic een eind in en rondom Ta Sala gewandeld, waarbij Nic me de omgeving mooi heeft kunnen laten zien. Ik heb nog geprobeerd een kalfje te aaien, maar gaf dat snel op toen de moederkoe toch wel erg boos op me af kwam stampen. Hierna hebben we wat gegeten, hebben we wat mensen ontmoet waarmee we ‘thee’ hebben gedronken (heel vreemd, het was thee met melk er in en ijsklontjes… ). ’s Middags ben ik terug naar de kamer gegaan om op Jvv te wachten, die terug zou komen. Toch fijn om hem na 2 dagen weer te zien :) ’s avonds zijn Jvv, Nic, Joker en ik bij het watertje achter ons hotel gaan zitten, waar we tot diep in de nacht hebben gezeten.
Toen ik woensdagochtend wakker werd merkte ik al dat ik wat buikpijn had en misselijk was, uhoh.. Die dag hebben we dan ook besloten om het maar rustig aan te doen. We zijn de hele dag op de kamer geweest en hebben series liggen kijken. Tussendoor is Nic even gekomen om lunch te brengen, maar hier heb ik met heel veel moeite maar een paar hapjes van kunnen eten. De hele dag voelde ik me een beetje wisselend, soms ging het wel even goed, maar het volgende moment voelde ik me weer flink ziek. Aan het einde van de middag heb ik een koude douche genomen, waarna ik me gelukkig wat beter voelde, want we zouden bij vrienden van Nic gaan eten. Daar kreeg ik een groentesoep en heb ik verder appeltjes gegeten, in de hoop dat ik me door dit lichte en gezonde maal wat beter zou voelen. Helaas bleek het anders uit te pakken, want onderweg terug naar het hotel heb ik alles er weer uit gespuugd, jummie… Dit kwam niet goed uit de dag voor mijn verjaardag… Gelukkig voelde ik me wel wat beter toen alles er eenmaal uit was, dus ik heb nog redelijk goed kunnen slapen.
Donderdag was ik jarig, maar voelde me nog maar nauwelijks iets beter dan de dag ervoor. Ik besloot deze dag gewoon maar niks te eten en alleen maar water en cola te drinken in de hoop dat mijn maag wat tot rust kwam. Gedurende de dag hebben we eigenlijk niks aan mijn verjaardag gedaan, omdat ik eerst wilde proberen wat op te knappen, en gelukkig bleek dat samen met de cola te helpen! In de middag voelde ik me een stuk beter, al durfde ik nog niks te eten. We zijn naar Nic’s huis gegaan, waar we gezellig hebben zitten kletsen en waar later ook wat anderen kwamen. ’s Avonds was het plan om naar een club uit te gaan om mijn verjaardag daar groots te vieren, maar die plannen waren als iets ingedamd. We wilden nog wel uitgaan, maar dan zou ik op cola moeten leven. Voordat we dat deden ben ik door een meisje mee naar haar huis genomen, waar zij en haar zussen mij hebben opgemaakt en mijn haar hebben gedaan. Ik voelde me net een clown met al die Thaise make-up op, maarja, dat heb ik maar niet gezegd haha. Hierna zijn we naar een tentje gereden waar een live bandje aan het spelen was. Hier hebben we het erg gezellig gemaakt. Veel zitten kletsen, drinken, muziek geluisterd en veel foto’s gemaakt. Op een gegeven moment kwamen ze als verassing met een mini-taartje voor mij aan! Hier heb ik gelukkig een klein stukje van kunnen eten zonder me ziek te voelen, dus dat was wel fijn. De band heeft nog een verjaardagsliedje voor me gespeeld, dus dat was ook wel erg bijzonder. Ondanks dat ik ziek was heb ik dus toch nog een heerlijke verjaardag gehad!
Vrijdag heeft Jvv zijn roes uitgeslapen (hij had wel gewoon kunnen drinken en had de avond er voor op de terugweg naar ons hotel een uitbarsting van ‘dronk verdriet’ gehad, zoals je dat in het afrikaans noemt, wat stiekem wel erg grappig was, maar hij kon het nu wel gebruiken om uit te slapen). Ik ben toen met Nic naar een eettentje naast ons hotel gegaan, om te proberen of ik weer wat kon eten. Ik voelde me heel slapjes door het 2 dagen niet eten, dus ik vond ik dat het maar weer moest proberen. Ik heb lekker gezond gegeten, allemaal dingen die goed zijn bij een vervelende maag, en ik voelde me er na zowaar iets beter! Die dag heb ik steeds in kleine beetjes wat meer gegeten, en heb (op wat rommelende darmen na) eigenlijk nergens meer last van gehad. Ik was dus super blij!
Omdat het onze laatste hele dag samen zou zijn, zijn Jvv en ik lekker in de hotelkamer gebleven om gewoon samen te chillen, dat was wel heel fijn. Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan.
Op zaterdag zijn we vroeg opgestaan omdat Jvv om 8 uur les moest geven. Ik ben toen mijn spullen in gaan pakken en heb de kamer opgeruimd. Hierna ben ik naar Nic’s huis gegaan, tot het tijd was om te vertrekken. Een moeder van de kindjes die bij Nic les hebben zou naar het treinstation van Nakon Ti Samarat gaan en kon mij daar mooi een lift naartoe geven, dus dat was wel heel fijn. Eerst heb ik afscheid genomen van Nic en toen alle spullen naar de auto gebracht. Daarna afscheid moeten nemen van Jvv, waarbij we nog wat mooie herinneringen hebben opgehaald aan de afgelopen weken samen. Daarna was het echt tijd om te vertrekken…
Op het station stond mijn trein er al, dus ik kon meteen instappen. Het was een lange treinreis, ik vertrok zaterdag om 3 uur, en kwam vandaag om 8 uur in Bangkok aan. Gelukkig had ik wel een beetje kunnen slapen. Eenmaal in Bangkok aangekomen bleek dat ik pas om 2 uur in het hotel kon inchecken, dus ben ik terug naar het station gelopen (waar tenminste bankjes waren om te zitten), en heb hier in de tussenliggende uren maar mijn blog geschreven en op mijn ukelele gespeeld.
Toen het eenmaal tijd was heb in ingecheckt in het hotel en ben ik daarna wat door Bangkok gaan struinen. Eerst naar China Town, maar daar was alles gesloten omdat het zondag was, en er was dus helemaal niks te doen. Hierna ben ik naar MBK gelopen, een gigantisch winkelcentrum. Als ze iets daar niet hebben dan bestaat het gewoon niet. Ik ben hier geslaagd voor wat kleine dingetjes en ben aan het einde van de middag weer terug naar het hotel gelopen, waar ik redelijk op tijd ben gaan slapen.
Op dinsdag was het dan het moment om weer terug naar huis te gaan. Ik heb al mijn spulletjes ingepakt en naar het vliegveld gegaan. Natuurlijk ging het weer niet als verwacht en werd ik bij de douane tegengehouden. Schijnbaar had ik een verkeerde stempel in mijn paspoort gekregen waarop stond dat ik de 14e zou vertrekken ipv van de 24e. Dus volgens hun was ik 10 dagen te lang in het land en moest ik 5000 bath (zo’n 150 euro) aan boete betalen. Nou, echt niet dus. Ik had gewoon een visum voor 60 dagen, dus ik mocht gewoon in het land zijn. Na lang discussiëren en wachten kwamen ze er eindelijk achter dat ik gelijk had en zij een foutje hadden gemaakt. Dus kreeg ik een nieuwe stempel en mocht ik doorlopen.
De terugvlucht verliep vervolgens erg goed. Weinig turbulentie, dus een stuk fijner dan de heenreis. En ik kwam dan ook netjes op tijd op schiphol aan.
Nu ben ik dus weer thuis. Eindelijk kan ik weer douchen onder een warme douche, eindelijk kan ik weer slapen op een zacht matras ipv een stuk beton, en eindelijk kon ik Donkey weer zien. Deze gaf mij vanochtend een zeer warm welkom. De kleine gek bleef maar rondjes om me heen springen en bokken, en ze kon niet stoppen met haar neusje tegen mijn hand te duwen. Een fijn welkom thuis dus…
Op vrijdag zijn we al vroeg opgestaan om terug naar het vasteland te reizen. Na alles te hebben ingepakt, de laatste dingetjes te hebben gedaan en te hebben ontbeten, hebben we afscheid genomen van Branden en Ganuelle en zijn toen naar de boot gelopen. De terugweg was een stuk comfortabeler doordat er minder hoge golven waren, dus we hebben een fijn ritje gehad. Hierna zijn we met de minivan naar Trang gegaan, vanuit daar naar Nakon Ti Samarat, en daarvandaan naar Ta Sala. Gelukkig hadden we alle vertrektijden mee en hebben we nergens lang hoeven wachten. Maar ondanks dat kwamen we pas einde van de middag in Ta Sala aan. Daar zijn we naar Nic’s huis gegaan om even bij te komen van de reis. ’s Avonds zijn we bij vrienden gaan eten (we hebben er zelf gekookt haha), en daarna zijn we hier nog tot laat blijven hangen.
Op zaterdag was eigenlijk het plan dat Jvv naar Surat Thani zou gaan om wat spullen te gaan halen, maar op het laatste moment werd dit een dag uitgesteld. We hebben die dag dus rustig aan bij kunnen komen en hebben serie gekeken en zijn wat door Ta Sala gaan wandelen. ’s Avonds zijn we uit eten gegaan en zijn vervolgens vroeg naar bed gegaan.
Op zondag moest Jvv dan toch echt naar Surat Thani, terwijl ik in Ta Sala ben gebleven. Die dag heb ik Nic meegeholpen met engelse les geven, wat wel leuk was voor zo een keertje. De kinderen vonden het in ieder geval wel heel leuk!
Maandag ben ik met Nic en Joker (een vriend van Nic, degene waar we al vaker langs zijn geweest) naar een tempel in Nakon Ti Samarat gegaan. Met een tuktukbus zijn we er heen gereden, wat wel erg leuk was. De tempel waar we waren is een van de oudste van Thailand, en ook erg groot! In een van de gangen staan rijen vol met boeddha’s en daar zijn ook rekken vol met gigantische botten te vinden. We hebben 3 keer op een grote bel geslagen met een stuk hout voor ‘goed geluk’, en zijn 3 keer rondom een MEGA grote bel gelopen voor nog meer geluk. Een beetje vreemd was het wel voor mij, want ik geloof verder nergens in, maar het was toch leuk om eens mee te maken. Nadat we de hele tempel uitgebreid hebben bekeken (inclusief enge poppen die ook in de carnaval festival van de efteling te vinden zijn) zijn we nog naar een marktje geweest en toen op weg naar China town. Hier zijn we voornamelijk op zoek gegaan naar leuke kleding, maar voor mij is dat in Thailand eigenlijk niet te vinden. Niet de Thaise mode in ieder geval, wat een vreemde kledingkeuze hebben mensen hier zeg! Maarja, dat mogen ze zelf weten, zo lang ik er maar niet in hoef te lopen haha.
We waren pas laat terug in Ta Sala, waar we nog even met Joker mee naar huis zijn gegaan, en daarna was het tijd om het bed in te duiken.
Dinsdagochtend heb ik met Nic een eind in en rondom Ta Sala gewandeld, waarbij Nic me de omgeving mooi heeft kunnen laten zien. Ik heb nog geprobeerd een kalfje te aaien, maar gaf dat snel op toen de moederkoe toch wel erg boos op me af kwam stampen. Hierna hebben we wat gegeten, hebben we wat mensen ontmoet waarmee we ‘thee’ hebben gedronken (heel vreemd, het was thee met melk er in en ijsklontjes… ). ’s Middags ben ik terug naar de kamer gegaan om op Jvv te wachten, die terug zou komen. Toch fijn om hem na 2 dagen weer te zien :) ’s avonds zijn Jvv, Nic, Joker en ik bij het watertje achter ons hotel gaan zitten, waar we tot diep in de nacht hebben gezeten.
Toen ik woensdagochtend wakker werd merkte ik al dat ik wat buikpijn had en misselijk was, uhoh.. Die dag hebben we dan ook besloten om het maar rustig aan te doen. We zijn de hele dag op de kamer geweest en hebben series liggen kijken. Tussendoor is Nic even gekomen om lunch te brengen, maar hier heb ik met heel veel moeite maar een paar hapjes van kunnen eten. De hele dag voelde ik me een beetje wisselend, soms ging het wel even goed, maar het volgende moment voelde ik me weer flink ziek. Aan het einde van de middag heb ik een koude douche genomen, waarna ik me gelukkig wat beter voelde, want we zouden bij vrienden van Nic gaan eten. Daar kreeg ik een groentesoep en heb ik verder appeltjes gegeten, in de hoop dat ik me door dit lichte en gezonde maal wat beter zou voelen. Helaas bleek het anders uit te pakken, want onderweg terug naar het hotel heb ik alles er weer uit gespuugd, jummie… Dit kwam niet goed uit de dag voor mijn verjaardag… Gelukkig voelde ik me wel wat beter toen alles er eenmaal uit was, dus ik heb nog redelijk goed kunnen slapen.
Donderdag was ik jarig, maar voelde me nog maar nauwelijks iets beter dan de dag ervoor. Ik besloot deze dag gewoon maar niks te eten en alleen maar water en cola te drinken in de hoop dat mijn maag wat tot rust kwam. Gedurende de dag hebben we eigenlijk niks aan mijn verjaardag gedaan, omdat ik eerst wilde proberen wat op te knappen, en gelukkig bleek dat samen met de cola te helpen! In de middag voelde ik me een stuk beter, al durfde ik nog niks te eten. We zijn naar Nic’s huis gegaan, waar we gezellig hebben zitten kletsen en waar later ook wat anderen kwamen. ’s Avonds was het plan om naar een club uit te gaan om mijn verjaardag daar groots te vieren, maar die plannen waren als iets ingedamd. We wilden nog wel uitgaan, maar dan zou ik op cola moeten leven. Voordat we dat deden ben ik door een meisje mee naar haar huis genomen, waar zij en haar zussen mij hebben opgemaakt en mijn haar hebben gedaan. Ik voelde me net een clown met al die Thaise make-up op, maarja, dat heb ik maar niet gezegd haha. Hierna zijn we naar een tentje gereden waar een live bandje aan het spelen was. Hier hebben we het erg gezellig gemaakt. Veel zitten kletsen, drinken, muziek geluisterd en veel foto’s gemaakt. Op een gegeven moment kwamen ze als verassing met een mini-taartje voor mij aan! Hier heb ik gelukkig een klein stukje van kunnen eten zonder me ziek te voelen, dus dat was wel fijn. De band heeft nog een verjaardagsliedje voor me gespeeld, dus dat was ook wel erg bijzonder. Ondanks dat ik ziek was heb ik dus toch nog een heerlijke verjaardag gehad!
Vrijdag heeft Jvv zijn roes uitgeslapen (hij had wel gewoon kunnen drinken en had de avond er voor op de terugweg naar ons hotel een uitbarsting van ‘dronk verdriet’ gehad, zoals je dat in het afrikaans noemt, wat stiekem wel erg grappig was, maar hij kon het nu wel gebruiken om uit te slapen). Ik ben toen met Nic naar een eettentje naast ons hotel gegaan, om te proberen of ik weer wat kon eten. Ik voelde me heel slapjes door het 2 dagen niet eten, dus ik vond ik dat het maar weer moest proberen. Ik heb lekker gezond gegeten, allemaal dingen die goed zijn bij een vervelende maag, en ik voelde me er na zowaar iets beter! Die dag heb ik steeds in kleine beetjes wat meer gegeten, en heb (op wat rommelende darmen na) eigenlijk nergens meer last van gehad. Ik was dus super blij!
Omdat het onze laatste hele dag samen zou zijn, zijn Jvv en ik lekker in de hotelkamer gebleven om gewoon samen te chillen, dat was wel heel fijn. Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan.
Op zaterdag zijn we vroeg opgestaan omdat Jvv om 8 uur les moest geven. Ik ben toen mijn spullen in gaan pakken en heb de kamer opgeruimd. Hierna ben ik naar Nic’s huis gegaan, tot het tijd was om te vertrekken. Een moeder van de kindjes die bij Nic les hebben zou naar het treinstation van Nakon Ti Samarat gaan en kon mij daar mooi een lift naartoe geven, dus dat was wel heel fijn. Eerst heb ik afscheid genomen van Nic en toen alle spullen naar de auto gebracht. Daarna afscheid moeten nemen van Jvv, waarbij we nog wat mooie herinneringen hebben opgehaald aan de afgelopen weken samen. Daarna was het echt tijd om te vertrekken…
Op het station stond mijn trein er al, dus ik kon meteen instappen. Het was een lange treinreis, ik vertrok zaterdag om 3 uur, en kwam vandaag om 8 uur in Bangkok aan. Gelukkig had ik wel een beetje kunnen slapen. Eenmaal in Bangkok aangekomen bleek dat ik pas om 2 uur in het hotel kon inchecken, dus ben ik terug naar het station gelopen (waar tenminste bankjes waren om te zitten), en heb hier in de tussenliggende uren maar mijn blog geschreven en op mijn ukelele gespeeld.
Toen het eenmaal tijd was heb in ingecheckt in het hotel en ben ik daarna wat door Bangkok gaan struinen. Eerst naar China Town, maar daar was alles gesloten omdat het zondag was, en er was dus helemaal niks te doen. Hierna ben ik naar MBK gelopen, een gigantisch winkelcentrum. Als ze iets daar niet hebben dan bestaat het gewoon niet. Ik ben hier geslaagd voor wat kleine dingetjes en ben aan het einde van de middag weer terug naar het hotel gelopen, waar ik redelijk op tijd ben gaan slapen.
Op dinsdag was het dan het moment om weer terug naar huis te gaan. Ik heb al mijn spulletjes ingepakt en naar het vliegveld gegaan. Natuurlijk ging het weer niet als verwacht en werd ik bij de douane tegengehouden. Schijnbaar had ik een verkeerde stempel in mijn paspoort gekregen waarop stond dat ik de 14e zou vertrekken ipv van de 24e. Dus volgens hun was ik 10 dagen te lang in het land en moest ik 5000 bath (zo’n 150 euro) aan boete betalen. Nou, echt niet dus. Ik had gewoon een visum voor 60 dagen, dus ik mocht gewoon in het land zijn. Na lang discussiëren en wachten kwamen ze er eindelijk achter dat ik gelijk had en zij een foutje hadden gemaakt. Dus kreeg ik een nieuwe stempel en mocht ik doorlopen.
De terugvlucht verliep vervolgens erg goed. Weinig turbulentie, dus een stuk fijner dan de heenreis. En ik kwam dan ook netjes op tijd op schiphol aan.
Nu ben ik dus weer thuis. Eindelijk kan ik weer douchen onder een warme douche, eindelijk kan ik weer slapen op een zacht matras ipv een stuk beton, en eindelijk kon ik Donkey weer zien. Deze gaf mij vanochtend een zeer warm welkom. De kleine gek bleef maar rondjes om me heen springen en bokken, en ze kon niet stoppen met haar neusje tegen mijn hand te duwen. Een fijn welkom thuis dus…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
