Save the rhino - Reisverslag uit Hoedspruit, Zuid-Afrika van Karin Scheepens - WaarBenJij.nu Save the rhino - Reisverslag uit Hoedspruit, Zuid-Afrika van Karin Scheepens - WaarBenJij.nu

Save the rhino

Blijf op de hoogte en volg Karin

03 November 2013 | Zuid-Afrika, Hoedspruit

Oke, verder waar ik de vorige keer gebleven was.
Op dinsdag aan het einde van de middag besloten we om eens iets anders te gaan doen, namelijk: hyena’s voeren. De week hiervoor waren namelijk 11 impala’s geschoten ivm conservatie, en de karkassen waren nog over en zouden in de bush verspreid worden. Traci heeft ons meegenomen om wat karkassen te halen en daarna zijn we naar de hyena den gereden. De volwassen hyena lag al buiten, dus we wisten in ieder geval dat ze er waren. We hebben verschillende stukken impala voor de den gegooid en zijn weer terug in Fugly gaan zitten om te wachten. De hyena was behoorlijk nerveus en het duurde erg lang voordat ze dichterbij durfde te komen. In de tussentijd hebben wij heerlijk naar de sterren zitten kijken en zachtjes zitten kletsen. Uiteindelijk had de hyena genoeg moed verzameld en griste snel een stuk impala weg, die ze achter de den op ging eten. Zo ging het ook de rest van de avond, steeds kwam ze snel een stuk vlees pakken en rende vervolgens weg om het op te eten.
Uiteindelijk hadden wij genoeg gezien en zijn we terug naar de bushcamp gegaan. We hadden nog wat vlees over wat we bij de waterhole hebben neergegooid, maar helaas hebben we niet gezien dat daar een beest op af kwam.

Op woensdag besloot Traci alle studenten een individuele les te geven. Tenminste, dat was het eerste plan. Maar al snel besloot ze dat Nancy en ik samen zouden rijden, omdat wij alle twee al zo goed waren dat ze toch geen commentaar kon geven (haar eigen woorden :P ). Ik reed op Yakima en besloot bareback te gaan, omdat ik dat veel leuker en fijner vind. Traci kreeg wel gelijk, want tijdens de hele les heb ik geen commentaar gehad, alleen dat ik Yakima zo goed aan het lopen had. Dat was ook waar, want ze liep de hele les makkelijk nageeflijk en was hierdoor super voorwaarts. Ik heb echt een heerlijke les gehad! Na afloop heb ik lekker de tijd genomen om Yakima een uitgebreide wasbeurt te geven en daarna heb ik nog wat bonding time met haar gehad. Super fijne ochtend dus!
Aan het begin van de middag hebben we ballonnen opgeblazen, taart gehaald en de stallen versierd, want Tash zou aankomen met haar nieuwe paard, en dat moet natuurlijk gevierd worden! Het paard is echt een plaatje, mooie heldere kleur en mooi gebouwd. Het is alleen wel een vosmerrie, dus ze kan wat moeilijk zijn, maar iedereen is er van overtuigd dat Tash degene gaat zijn die daar heel goed mee om kan gaan!
In de middag zijn we op game drive gegaan naar Inkonkorni. Onderweg daar naartoe hebben we bijna niks gezien, maar uiteindelijk in Inkonkorni vonden we olifanten. En op de terugweg zagen we buffels, dus uiteindelijk toch nog wat spannends gezien! En al hadden we niks gezien, dan was het nog een gezellig game drive geweest.
’s Avonds hadden opa Jim en Iris diner voor ons gemaakt, en dat was weer eens heerlijk! Als zij koken maken ze er altijd werk van, dus dit keer ook. En natuurlijk was het ook gewoon gezellig om met hun er bij in de keuken te zitten eten, kletsen en naar hun verhalen te luisteren.

Op donderdag waren we uitgenodigd om naar rhino dehorning te gaan kijken. Hierbij worden de hoorns van neushoorns er af gehaald om het minder interessant te maken voor stropers om deze neushoorns te schieten. Toen we bij de farm aankwamen bleek dat er nog maar 3 gedaan hoefden te worden, dus wij zijn zo snel mogelijk in het game drive vehicle gesprongen en zijn met een noodvaart naar de plaats gereden waar de eerste 2 gedaan zouden worden. En met noodvaart bedoel ik ook een noodvaart, met 70 km per uur over smalle zandpaadjes crossen met heel wat hobbels is niet altijd even comfortabel. Maar het zorgde er wel voor dat we net op tijd aankwamen! De eerste rhino was al neer en binnen enkele minuten ging ook de tweede plat. Toen het eenmaal veilig was zijn wij de auto uit gestapt om te kunnen kijken. Het was heel indrukwekkend om te zien. Twee rhinos die op de grond lagen, met handdoeken om de ogen en dikke touwen om de achterpoot. We mochten foto’s maken, de rhinos aanraken en op de eerste rij meekijken. Bij het kalf werden ook gelijk oormerken gemaakt en hij kreeg een chip. Hierna was het tijd om de hoorns er af te halen. Er werd opgemeten tot hoe ver ze konden zagen, een lijn getekend en daarna werd de hoorn er met een kettingzaag af gezaagd. Dit alles kostte maar enkele minuten, maar het was heel indrukwekkend om te zien. Heel dubbel ook, want het is heel mooi om dit van dichtbij mee te kunnen maken, maar ook heel verdrietig dat dit nodig is. Toen alles klaar was is iedereen snel weer in de auto’s gesprongen en zijn de rhinos weer wakker gemaakt. Hierna was de laatste aan de beurt. Toen wij aankwamen lag deze al plat en was alles al klaar om te gaan zagen. Deze hebben we dan ook minder intensief meegemaakt dan de eerste twee. Binnen de kortste keren was het klaar en konden we in de bush lunchen en daarna terug naar Hoedspruit.
In de middag besloten we naar bushpool te gaan om af te koelen. Er waren al wat mensen van Campfire, dus waren we met een gezellig groepje. We hebben lol gehad in het water, lekker gegeten en naar verhalen zitten luisteren van alle gekke dingen die Glen heeft gedaan toen hij dronken was. Erg gezellig dus!
Toen we terugkwamen op bushcamp zijn we gelijk gaan voorbereiden voor het feest dat we die avond zouden hebben. Het was Halloween en Glen had (ook in een dronken bui) me de mensen van Campfire afgesproken dat ze een groot feest op de bushcamp zouden houden. Wij hebben de keuken versierd, muziek aangesloten, pompoenen uitgesneden en daarna konden we voor ons zelf aan de slag. Iedereen zou verkleed gaan en maakte daar duidelijk werk van! Ik werd opgemaakt als ‘enge pop’, een lijkbleek gezicht, knalrode lippen en wangen en zwarte ogen. En daarbij een van mijn ‘schattige’ jurkjes. En zo had iedereen wel iets. Het feest werd dan ook super. De hele keuken stond vol met dansende mensen en degenen die even bij wilden komen konden bij het grote kampvuur gaan zitten. Het enige probleem was: onweer… Halverwege het feest begon het te regenen en rondom ons heen te onweren. Gelukkig is de onweer op geen enkel moment over ons heen getrokken, dus hebben we gelukkig de hele avond/nacht stroom gehad! En het was ook eigenlijk best fijn om even de dampende keuken uit te gaan en in de regen te dansen. Halverwege de avond kwamen Lester, Jaco en Frankie ook nog binnen, en later ook nog Jvv, dus dat was helemaal gezellig dat er niet alleen Campfire mensen en vrienden van hun waren, maar ook nog vrienden van ons. En het was natuurlijk pas heel laat voor we besloten te gaan slapen.

Op vrijdagochtend kregen we tijd om bij te komen en te relaxen, want dat had iedereen hard nodig. Toen ik naar het huis liep zag ik dat opa Jim en Iris daar waren om afscheid te nemen, want ze zouden weer terug naar Joburg gaan. Ik zal ze niet meer gaan zien voordat ik terug naar NL ga, dus het was niet leuk om afscheid te moeten nemen. Ik kreeg wel lieve woorden van ze dat ik een van hun favoriete studenten ben, dus dat was wel leuk om te horen :) Na de laatste knuffels moesten ze toch echt weg en heb ik ze uit gezwaaid.
De rest van de ochtend heb ik in mijn kamer gezeten om series te kijken. Opeens kwam Traci binnen met in haar hand een kleine bushbaby. Blijkbaar was hij nu al voor de tweede keer uit het dak gevallen en Glen en Traci hadden besloten om hem zelf groot te brengen. Hij is niet heel jong meer, hij is al schattig en pluizig, maar wel jong genoeg om nog door mensen opgevoed te kunnen worden. Omdat Traci andere dingen moest doen vroeg ze of ik even op hem kon passen. Natuurlijk wilde ik dat wel! Eerst heb ik hem in mijn handen gehouden, maar al snel vond hij een beter plekje; in mijn pyjamabroek. Daar is bij in slaap gevallen en heeft zo’n 2 uur liggen slapen. Uiteindelijk kwam Shannon hem ophalen om eten te geven, dus heb ik hem weer af moeten staan..
In de middag zijn we op game drive gegaan om er toch nog even uit te zijn. Even twijfelden we nog omdat het weer nogal aan het dreigen was, maar uiteindelijk besloten we gewoon te gaan. Onderweg zijn we wel nat geregend, maar hebben gelukkig geen onweer gehad. Het was een goede game drive want onderweg hebben we heel veel buffels gezien (de grote kudde en een aantal bulls). Bij de N1 zagen we ook een rhino en later ook nog olifanten! Ook kregen we een telefoontje dat de cheetah broertjes op de N1 bij nummer 26 waren gezien, maar toen we daar aankwamen waren ze al verdwenen en konden we ze niet meer vinden. Maar we weten in ieder geval dat ze weer in de buurt zijn, dus hopelijk blijven ze nog even en kunnen we ze een andere keer zien! Goede game drive dus!
Toen we terugkwamen was het nog relatief vroeg, dus heb ik met Jvv nog een film gekeken en daarna konden we gaan braaien. We besloten om niet meer uit te gaan, want iedereen was nog helemaal moe van het Halloween feest en kon geen drankje meer zien.

Zaterdagochtend besloten de studenten op excursie te gaan, maar deze wilde ik niet doen, dus ben ik op de bushcamp gebleven. Jvv was de enige op bushcamp dus hebben we weer film gekeken (voor iedereen die hem niet kent, The Lone Ranger, erg goede film!). Ondertussen een beetje gezellig zitten kletsen en gewoon een lekker relaxte ochtend gehad.
In de middag zijn we met zijn allen naar Sleepers gegaan om daar naar rugby te kijken. Er was niemand anders daar, alleen wij en wat bevriende locals. We hebben wat spelletjes zitten spelen, wat drankjes gedaan en lekker gegeten. Omdat het zo stil was in sleepers besloten we aan het begin van de avond terug naar bushcamp te gaan en daar een film te gaan kijken. En welke film besloot Traci aan te zetten? Precies, The Lone Ranger. Niet dat dat erg was, want het was zo’n goede film dat we hem graag nog eens zagen. Iedereen is dus lekker op de banken en het matras op de grond gekropen en zo hebben we de film gekeken. Na afloop ben ik nog even blijven hangen om nog een tv programma te kijken, maar het was al erg laat en niet heel veel later ben ik naar bed gegaan.

Vanochtend ging mijn wekker al om kwart over 5 af. Jvv zou namelijk om half 6 naar Richards Bay vertrekken om daar op zoek te gaan naar een baan, aangezien daar betere mogelijkheden zijn dan hier in Hoedspruit, en hij had gevraagd of ik om die tijd wakker wilde zijn om afscheid te nemen. Dus moest ik mijn ochtendhumeur aan de kant zetten en toch mijn bed uit kruipen. En wat zag ik toen ik het huis binnen kwam lopen? Precies, een nog slapende Jvv.. Ik heb hem snel wakker gemaakt, waar hij heel dankbaar voor was (“Go away, I want to slee… what, is it half past 5 already?!”), en toen heeft hij zijn spullen ingepakt en afscheid genomen van Glen en Traci. Eenmaal bij de auto was ik aan de beurt, en net als bij opa Jim en Iris was dit afscheid ook niet makkelijk. Het is helemaal niet leuk om nog 2 weken hier te hebben en toch al afscheid te moeten nemen van al die lieve mensen. Maar na een laatste knuffel is hij toch echt in zijn auto gestapt en weggereden.
Hierna kon ik weer terug mijn bed in, maar het was al licht buiten en ik was al zo klaarwakker dat het me niet meer lukte om in slaap te vallen. Dus heb ik vanaf dat moment een beetje gelezen, series gekeken en niks gedaan. En nu wordt het toch tijd om mijn kamer op te gaan ruimen, een douche te gaan nemen en mezelf toch nog een beetje nuttig te maken.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Karin

Van 20 februari tot 11 juli zit in in Hoedspruit, Zuid Afrika, om stage te lopen bij African Dream Horse Safari. Hier zal ik onderzoek gaan doen naar African Horse Sickness.

Actief sinds 13 Jan. 2012
Verslag gelezen: 256
Totaal aantal bezoekers 36184

Voorgaande reizen:

15 Januari 2015 - 24 Februari 2015

Thailand!

02 September 2013 - 18 November 2013

Back to African Dream Horse Safari

20 Februari 2012 - 11 Juli 2012

African Dream Horse Safari

Landen bezocht: