De tijd gaat veel te snel...
Blijf op de hoogte en volg Karin
15 November 2013 | Zuid-Afrika, Hoedspruit
Dinsdagochtend hadden we een games day op de stallen. Eerst hebben we spelletjes bedacht, spullen gehaald om ze te spelen en een parcours opgezet. Hierna konden we de paarden gaan zadelen en warmrijden. Tijdens het warmrijden begon ik meteen met het rijden van een aantal obstakels in het parcours, omdat ik wist dat Yakima er bang van zou zijn en dus wat oefening nodig zou hebben. Gelukkig pakte ze het heel snel op en al snel deed ze de meeste dingen in vol vertrouwen. Hierna konden we beginnen, en omdat ik degene was die het parcours bedacht had moest ik beginnen. Eerst moest ik Yakima aan de hand met me mee leiden en ondertussen een appel uit een bak water vissen, smarties van een bord vol poedersuiker pakken en als laatste een marshmallow eten en Yakima een wortel laten eten (en dit alles zonder handen). Bij de wortel stond Yakima een beetje onzeker te kijken, mocht ze hem echt, echt écht van het bord af pakken? Ze durfde het uiteindelijk toch niet zelf te doen omdat ze bang was dat het niet voor haar bedoeld was, dus moest ik de wortel met mijn mond oppakken en hem aan haar aanbieden. Gelukkig snapte ze dat wel en pakte ze hem snel van me over. Hierna kon ik op haar rug klimmen, door en slalom rijden, tussen balken doorrijden, onder een touw door, over een hindernis en uiteindelijk in galop naar een ‘poort’ van balken waar we tussen stil moesten staan. Dit alles deed Yakima als een ster, ze was een beetje onzeker, maar vertrouwde mij en deed alles voor me. Super paardje! Na deze eerste oefenronde konden we op tijd rijden en weer was ik degene die moest beginnen. Dit keer wist Yakima precies wat er moest gebeuren en ze ging als een speer. Helaas was het niet snel genoeg om te winnen, maar we hebben in ieder geval lol gehad! Na de spelletjes bracht iedereen de paarden terug richting de stallen, maar ik besloot om Yakima de appels uit de bak water te laten eten. En een plezier dat ze daarmee had! Ze stak haar neus zo ver mogelijk in het water om zo de appels te pakken en heeft een enorme bende gemaakt. Uiteindelijk had ze de helft van de appels op en toen zijn wij ook maar terug naar de stallen gereden.
In de middag konden we weer op game drive en zijn langs pilon drive omhoog gereden op de farm, omdat daar een kans is op leeuwen. Natuurlijk hebben we deze weer niet gevonden, maar het was wel een gezellige game drive. We zijn met een grote cirkel terug richting bushcamp gereden en vonden daar Morher Scar en Rocky, twee rhinos. Altijd leuk om die te zien :)
Eenmaal op de bushcamp had Traci voor de verandering eens gekookt en hebben we weer een gezellige avond in de keuken gehad.
Op woensdagochtend kreeg ik de opdracht om een les te geven aan één van de studenten. Niet helemaal mijn ding, maar ach, moet ook eens gebeuren. De les ging opzich wel goed en het meisje heeft er wat van geleerd, dus dat is fijn. Uiteindelijk zei ze dat ze genoeg had geleerd en dat ze alleen nog maar voor zichzelf wilde oefenen, dus kon ik even pauze houden. Vanaf toen heb ik Neil meegeholpen met het graven van gaten om de jurybox in te zetten en heb ik om weer af te koelen onder de boom gezeten om naar wat mensen te kijken die aan het rijden waren (want afkoelen was nodig, het was rond de 38 graden). Uiteindelijk was Traci klaar met rijden en had ze tijd om ons een les te geven. We kregen een les in horsemanship en voulten. Dit had ik allemaal vorig jaar al gehad, maar het was leuk het nog een keer te herhalen. Eerst moesten we de paarden leiden in stap en draf. Dit omdat veel mensen hun paarden verkeerd leiden en het daardoor de paarden verward maken. Yakima was natuurlijk weer een ster, aandraven kostte wat meer moeite, maar dat deed ze ook braaf en stoppen ging zonder moeite. Ook bochtjes, versnellen en vertragen gingen prima. Hierna mochten we gaan proberen op de paarden te voulten, wat ik natuurlijk al kan, de afgelopen weken heb ik dit bijna dagelijks gedaan en het lukt me altijd in één keer. Hierdoor heeft Traci mij als voorbeeld gebruikt en moest ik een aantal keer op Yakima springen om te laten zien hoe het moest. Hierna heb ik gewoon wat op Yakima gezeten en met haar geknuffeld. Na de les heb ik haar terug naar haar paddoc gereden en toen kwam het volgende probleem, ze had haar hoofdstel nog aan en ik wilde haar vanaf haar rug een wortel geven. Gelukkig begrijpt mijn paardje precies wat ik wil,want ik kon haar hoofd naar me toe buigen en op die manier de riempjes losmaken en haar hoofdstel er af halen. Vervolgens schrok ze natuurlijk van het gerinkel van het hoofdstel dat ik op haar rug legde en ze probeerde even weg te rennen, maar toen ik achterover ging zitten en zachtjes ‘hoo’ zei, stopte ze weer. Had ik even geluk, want ze had niks om qua tuig, en de paddoc was nog open… Ik heb haar de wortel gegeven en daarna moest ik toch echt terug naar de stallen omdat iedereen klaar was om te vertrekken.
In de middag zijn we weer op game drive gegaan. Eigenlijk hadden we vandaag een sleepout in de bush gepland staan, maar die kon niet doorgaan omdat de eigenaar van Nyala ons geen toestemming wilde geven. Daarom besloten we om hapjes mee te nemen om in de bush te kunnen dineren, hadden we toch wat extra tijd in de bush, ondanks dat het natuurlijk niet zo leuk was als een sleepout. We zijn via Jejane Dam richting Inkonkorni gereden om bij Crocodile Dam onze pauze te houden. De rit er naartoe was erg gezellig. Ik heb heerlijk met Glen zitten kletsen en ondertussen heeft hij ons van alles over bomen geleerd. Ik heb nu eindelijk een beetje het gevoel dat ik weer wat bomen bij naam en eigenschappen ken. Onderweg zagen we nog een neushoorn die van Klaserie in ons gebied was gekomen, en vonden we wat leuke vogeltjes. Bij Crocodile Dam zijn we gestopt en konden we onze benen strekken. Ik heb wat aan het water gestaan en ben met Werner een stukje gaan lopen om wat foto’s te maken. De sunset wat ontzettend mooi en toen de zon eenmaal onder was, was het tijd om te gaan eten. Glen heeft alle hapjes uitgepakt en neergezet en toen konden we aanvallen. En natuurlijk was het weer heerlijk :) We hebben best een aantal uurtjes bij de dam doorgebracht en hebben lekker zitten kletsen, eten en genieten. Wat kan het leven toch mooi zijn :D
Toen we eenmaal terug op bushcamp waren en naar het huis liepen om onze flessen water bij te vullen, zag ik opeens iets heel groots op het raam van de keuken zitten… Het bleek een baboonspider te zijn, wauw! Werner besloot te proberen de spin op te pakken en naar het licht te brengen zodat ik goede foto’s kon maken. Hij moest voorzichtig zijn, want ondanks dat baboonspiders niet giftig zijn, doet het flink pijn als ze bijten. Uiteindelijk kreeg hij haar zo ver dat ze met één poot op zijn hand stapte, maar toen raakte ze blijkbaar in paniek, beet hem en viel op de grond. Precies waar dat ik stond! Ik durfde niet te bewegen want ik was veel te bang dat ik op haar zou gaan staan en haar pijn zou doen, maar toen we met een lichtje schenen zagen we dat ze al een hoekje in was gekropen. Werner heeft nog eens geprobeerd om haar op te pakken, maar ze rende hard weg. Jammer… Maar het was alleen al heel tof om haar zo te hebben gezien!
Op donderdag zijn we om 7 uur op bush walk gegaan. We zijn bij pilon drive afgezet en zouden vanaf daar naar Steve’s Pan lopen, waar Fugly voor ons afgezet zou worden. Het was een mooie wandeling, tussen al het opkomende gras en de groene bomen en struiken. En meestal bij wandelingen worden er niet zo veel dieren gespot, maar dat was vandaag anders. We vonden impala’s, wildebeest, wrattenzwijn, kudu, neushoorns en giraffen. Super score dus! Gelukkig was het wel maar een wandeling van 2 uur, want het begon al snel ontzettend heet te worden. Dus hebben we bij Steve’s Pan eerst wat af zitten koelen voordat we terug naar bushcamp zijn gegaan. Hier kon ik lekker een verkoelende douche nemen en ben daarna naar de keuken gegaan om te lunchen. Hier hebben we wat filmprojecten van Werner gezien. Voor mij was het al de heel veelste keer dat ik ze zag, maar ze blijven verschrikkelijk mooi! De rest van de middag heb ik wat afleveringen van een serie gekeken en hebben we gezellig zitten kletsen. Ik was eigenlijk van plan mijn blog toen al te posten, maar er was een grote onweersstorm in de mountains en het internet heeft er weer eens een dag uit gelegen.
Aan het einde van de middag hebben we gegeten, en daarna zijn we naar de stallen gegaan voor een night trail. We waren eigenlijk van plan er een lange trail van te maken waarin we de zonsondergang zouden zien en daarna in het maanlicht terug zouden rijden. Helaas kwam de onweersstorm uit de bergen onze kant op, dus konden we alleen maar voor een korte trail op weg. Ik wilde graag bareback, en schijnbaar heb ik een trend gezet, want iedereen besloot met mij mee te doen! Erg leuk dus :) Christelle en Tash gingen ook met ons mee, dus konden we weer lekker lachen. Nadat iedereen het hoofdstel bij de paarden had omgedaan konden we er op voulten en op pad. Yakima had er duidelijk zin in, want ze liep als een speer en probeerde de andere paarden in te halen omdat die naar haar zin te langzaam liepen. Eenmaal op pad hadden we de meest mooie zonsondergang met donkere wolken en flitsen van onweer op de achtergrond. Erg indrukwekkend. De trail was super gezellig, we hebben de hele weg alleen maar zitten kletsen, lachen, de ander van het paard proberen te duwen en gewoon zitten genieten. Helaas kwam de onweer al snel dichterbij en overal rond ons heen waren grote bliksemschichten te zien en de donder klonk steeds luider. Daarom besloten we bij first dam om te draaien en terug te gaan. Een vrij korte trail dus, maar wel één van de gezelligste en leukste die ik heb gehad! Uiteindelijk is de onweersstorm niet meer over ons heen getrokken, maar ach, dat konden we ook niet voorspellen toen we in de bush liepen.
Na de trail zijn we gelijk doorgereden naar The Fort, waar we zouden gaan poolen. Hier hebben we een erg gezellige avond gehad waar ik er achter ben gekomen dat ik toch geen pool-talent ben. Maar leuk was het wel :)
Rond half 11 waren we weer terug op de bushcamp en zijn Werner en ik in de keuken gaan zitten om een vuurtje te maken. Hier hebben we lekker zitten kletsen en van alle natuur om ons heen genoten. Want er gebeurt een hoop in de keuken wanneer het donker is! Eerst hadden we twee buffel mannetjes die kwamen drinken, en daarna tijdens het grazen wel heel erg dichtbij kwamen (ze stonden aan de rand van het zand en gras), dus die heeft Werner eerst weg moeten jagen. Vervolgens kwam er nog een grote kudde buffels drinken en om de keuken heen grazen. Later hoorden we een hyena van heel dichtbij die ook een slokje kwam drinken. En als laatste hoorden we allemaal gesnuif vlak naast de keuken, wat op het geluid afgaande waarschijnlijk een honingdas was. Spannende avond dus, maar wel heerlijk! En voordat we het wisten was het half 2 en besloten we toch maar naar bed te gaan.
Vandaag zijn we naar de watervallen geweest. Het zou volgens het weerbericht 38 graden worden (wat dan in real time zo’n 44), dus het was veel te heet om naar de stallen te gaan en te rijden. Dus een relax dagje in en rond het water konden we wel gebruiken! Maar omdat ik nog meer te doen heb vandaag, maar toch een blog wilde posten, vertel ik hier de volgende keer over!
In de middag konden we weer op game drive en zijn langs pilon drive omhoog gereden op de farm, omdat daar een kans is op leeuwen. Natuurlijk hebben we deze weer niet gevonden, maar het was wel een gezellige game drive. We zijn met een grote cirkel terug richting bushcamp gereden en vonden daar Morher Scar en Rocky, twee rhinos. Altijd leuk om die te zien :)
Eenmaal op de bushcamp had Traci voor de verandering eens gekookt en hebben we weer een gezellige avond in de keuken gehad.
Op woensdagochtend kreeg ik de opdracht om een les te geven aan één van de studenten. Niet helemaal mijn ding, maar ach, moet ook eens gebeuren. De les ging opzich wel goed en het meisje heeft er wat van geleerd, dus dat is fijn. Uiteindelijk zei ze dat ze genoeg had geleerd en dat ze alleen nog maar voor zichzelf wilde oefenen, dus kon ik even pauze houden. Vanaf toen heb ik Neil meegeholpen met het graven van gaten om de jurybox in te zetten en heb ik om weer af te koelen onder de boom gezeten om naar wat mensen te kijken die aan het rijden waren (want afkoelen was nodig, het was rond de 38 graden). Uiteindelijk was Traci klaar met rijden en had ze tijd om ons een les te geven. We kregen een les in horsemanship en voulten. Dit had ik allemaal vorig jaar al gehad, maar het was leuk het nog een keer te herhalen. Eerst moesten we de paarden leiden in stap en draf. Dit omdat veel mensen hun paarden verkeerd leiden en het daardoor de paarden verward maken. Yakima was natuurlijk weer een ster, aandraven kostte wat meer moeite, maar dat deed ze ook braaf en stoppen ging zonder moeite. Ook bochtjes, versnellen en vertragen gingen prima. Hierna mochten we gaan proberen op de paarden te voulten, wat ik natuurlijk al kan, de afgelopen weken heb ik dit bijna dagelijks gedaan en het lukt me altijd in één keer. Hierdoor heeft Traci mij als voorbeeld gebruikt en moest ik een aantal keer op Yakima springen om te laten zien hoe het moest. Hierna heb ik gewoon wat op Yakima gezeten en met haar geknuffeld. Na de les heb ik haar terug naar haar paddoc gereden en toen kwam het volgende probleem, ze had haar hoofdstel nog aan en ik wilde haar vanaf haar rug een wortel geven. Gelukkig begrijpt mijn paardje precies wat ik wil,want ik kon haar hoofd naar me toe buigen en op die manier de riempjes losmaken en haar hoofdstel er af halen. Vervolgens schrok ze natuurlijk van het gerinkel van het hoofdstel dat ik op haar rug legde en ze probeerde even weg te rennen, maar toen ik achterover ging zitten en zachtjes ‘hoo’ zei, stopte ze weer. Had ik even geluk, want ze had niks om qua tuig, en de paddoc was nog open… Ik heb haar de wortel gegeven en daarna moest ik toch echt terug naar de stallen omdat iedereen klaar was om te vertrekken.
In de middag zijn we weer op game drive gegaan. Eigenlijk hadden we vandaag een sleepout in de bush gepland staan, maar die kon niet doorgaan omdat de eigenaar van Nyala ons geen toestemming wilde geven. Daarom besloten we om hapjes mee te nemen om in de bush te kunnen dineren, hadden we toch wat extra tijd in de bush, ondanks dat het natuurlijk niet zo leuk was als een sleepout. We zijn via Jejane Dam richting Inkonkorni gereden om bij Crocodile Dam onze pauze te houden. De rit er naartoe was erg gezellig. Ik heb heerlijk met Glen zitten kletsen en ondertussen heeft hij ons van alles over bomen geleerd. Ik heb nu eindelijk een beetje het gevoel dat ik weer wat bomen bij naam en eigenschappen ken. Onderweg zagen we nog een neushoorn die van Klaserie in ons gebied was gekomen, en vonden we wat leuke vogeltjes. Bij Crocodile Dam zijn we gestopt en konden we onze benen strekken. Ik heb wat aan het water gestaan en ben met Werner een stukje gaan lopen om wat foto’s te maken. De sunset wat ontzettend mooi en toen de zon eenmaal onder was, was het tijd om te gaan eten. Glen heeft alle hapjes uitgepakt en neergezet en toen konden we aanvallen. En natuurlijk was het weer heerlijk :) We hebben best een aantal uurtjes bij de dam doorgebracht en hebben lekker zitten kletsen, eten en genieten. Wat kan het leven toch mooi zijn :D
Toen we eenmaal terug op bushcamp waren en naar het huis liepen om onze flessen water bij te vullen, zag ik opeens iets heel groots op het raam van de keuken zitten… Het bleek een baboonspider te zijn, wauw! Werner besloot te proberen de spin op te pakken en naar het licht te brengen zodat ik goede foto’s kon maken. Hij moest voorzichtig zijn, want ondanks dat baboonspiders niet giftig zijn, doet het flink pijn als ze bijten. Uiteindelijk kreeg hij haar zo ver dat ze met één poot op zijn hand stapte, maar toen raakte ze blijkbaar in paniek, beet hem en viel op de grond. Precies waar dat ik stond! Ik durfde niet te bewegen want ik was veel te bang dat ik op haar zou gaan staan en haar pijn zou doen, maar toen we met een lichtje schenen zagen we dat ze al een hoekje in was gekropen. Werner heeft nog eens geprobeerd om haar op te pakken, maar ze rende hard weg. Jammer… Maar het was alleen al heel tof om haar zo te hebben gezien!
Op donderdag zijn we om 7 uur op bush walk gegaan. We zijn bij pilon drive afgezet en zouden vanaf daar naar Steve’s Pan lopen, waar Fugly voor ons afgezet zou worden. Het was een mooie wandeling, tussen al het opkomende gras en de groene bomen en struiken. En meestal bij wandelingen worden er niet zo veel dieren gespot, maar dat was vandaag anders. We vonden impala’s, wildebeest, wrattenzwijn, kudu, neushoorns en giraffen. Super score dus! Gelukkig was het wel maar een wandeling van 2 uur, want het begon al snel ontzettend heet te worden. Dus hebben we bij Steve’s Pan eerst wat af zitten koelen voordat we terug naar bushcamp zijn gegaan. Hier kon ik lekker een verkoelende douche nemen en ben daarna naar de keuken gegaan om te lunchen. Hier hebben we wat filmprojecten van Werner gezien. Voor mij was het al de heel veelste keer dat ik ze zag, maar ze blijven verschrikkelijk mooi! De rest van de middag heb ik wat afleveringen van een serie gekeken en hebben we gezellig zitten kletsen. Ik was eigenlijk van plan mijn blog toen al te posten, maar er was een grote onweersstorm in de mountains en het internet heeft er weer eens een dag uit gelegen.
Aan het einde van de middag hebben we gegeten, en daarna zijn we naar de stallen gegaan voor een night trail. We waren eigenlijk van plan er een lange trail van te maken waarin we de zonsondergang zouden zien en daarna in het maanlicht terug zouden rijden. Helaas kwam de onweersstorm uit de bergen onze kant op, dus konden we alleen maar voor een korte trail op weg. Ik wilde graag bareback, en schijnbaar heb ik een trend gezet, want iedereen besloot met mij mee te doen! Erg leuk dus :) Christelle en Tash gingen ook met ons mee, dus konden we weer lekker lachen. Nadat iedereen het hoofdstel bij de paarden had omgedaan konden we er op voulten en op pad. Yakima had er duidelijk zin in, want ze liep als een speer en probeerde de andere paarden in te halen omdat die naar haar zin te langzaam liepen. Eenmaal op pad hadden we de meest mooie zonsondergang met donkere wolken en flitsen van onweer op de achtergrond. Erg indrukwekkend. De trail was super gezellig, we hebben de hele weg alleen maar zitten kletsen, lachen, de ander van het paard proberen te duwen en gewoon zitten genieten. Helaas kwam de onweer al snel dichterbij en overal rond ons heen waren grote bliksemschichten te zien en de donder klonk steeds luider. Daarom besloten we bij first dam om te draaien en terug te gaan. Een vrij korte trail dus, maar wel één van de gezelligste en leukste die ik heb gehad! Uiteindelijk is de onweersstorm niet meer over ons heen getrokken, maar ach, dat konden we ook niet voorspellen toen we in de bush liepen.
Na de trail zijn we gelijk doorgereden naar The Fort, waar we zouden gaan poolen. Hier hebben we een erg gezellige avond gehad waar ik er achter ben gekomen dat ik toch geen pool-talent ben. Maar leuk was het wel :)
Rond half 11 waren we weer terug op de bushcamp en zijn Werner en ik in de keuken gaan zitten om een vuurtje te maken. Hier hebben we lekker zitten kletsen en van alle natuur om ons heen genoten. Want er gebeurt een hoop in de keuken wanneer het donker is! Eerst hadden we twee buffel mannetjes die kwamen drinken, en daarna tijdens het grazen wel heel erg dichtbij kwamen (ze stonden aan de rand van het zand en gras), dus die heeft Werner eerst weg moeten jagen. Vervolgens kwam er nog een grote kudde buffels drinken en om de keuken heen grazen. Later hoorden we een hyena van heel dichtbij die ook een slokje kwam drinken. En als laatste hoorden we allemaal gesnuif vlak naast de keuken, wat op het geluid afgaande waarschijnlijk een honingdas was. Spannende avond dus, maar wel heerlijk! En voordat we het wisten was het half 2 en besloten we toch maar naar bed te gaan.
Vandaag zijn we naar de watervallen geweest. Het zou volgens het weerbericht 38 graden worden (wat dan in real time zo’n 44), dus het was veel te heet om naar de stallen te gaan en te rijden. Dus een relax dagje in en rond het water konden we wel gebruiken! Maar omdat ik nog meer te doen heb vandaag, maar toch een blog wilde posten, vertel ik hier de volgende keer over!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
