Ta Sala

Op woensdag zijn we richting Ta Sala gegaan. We wilden een minibus nemen, dus zijn met onze koffers naar het busstation gegaan. Daar werden we van het kastje naar de muur gestuurd en zijn in totaal 2,5 keer het hele busstation over gelopen om het daar uiteindelijk maar op te geven. We zijn naar een ander busstation gegaan om een ‘gewone’ grote bus te nemen. Die bleek pas over 1,5 uur te vertrekken, maargoed, er reed tenminste iets. Na 2 uur kwam eindelijk de bus aan, wij zijn ingestapt en dachten te kunnen gaan vertrekken. Maar nee hoor, eerst stond de bus nog een uur stil, daarna bleek er iets mis mee te zijn dus werd er iets gerepareerd, de bus moest geduwd worden door ongeveer iedereen die op de markt er naast stond, maar na nog eens een half uur konden we eindelijk vertrekken. De reis was lang en oncomfortabel, en de bus klok alsof ie ieder moment kon gaan ontploffen, maar uiteindelijk kwamen we dan in Ta Sala aan. Daar moesten we op zoek naar Nic, maar we hadden geen idee waar we waren. Tot er opeens een thaise jongen naar ons toe kwam om te vragen of wij Nic kenden. Hij ging er een vriend van hem bij halen en op hun motoren zijn we naar Nic’s huis gebracht. Schijnbaar had die het grootste deel van zijn vrienden en studenten de opdracht te geven om op uitkijk te staan voor ons en had foto’s van ons verspreid. Dus zo waren we gelukkig snel gevonden! Die middag hebben we verder niet heel veel bijzonders gedaan. Nic heeft een goedkoop hotelletje voor ons geregeld, een motor om die avond nog te gebruiken en daarna zijn we naar een buffetrestaurant gegaan om te eten. ‘Eet tot je ontploft’ hebben wij zeker waargemaakt! Maar het was een super gezellige avond. Pas heel erg laat konden we eindelijk bijkomen van de lange reis in onze hotelkamer.

Donderdag was eigenlijk het plan om naar de waterval in de bergen te gaan, maar de motor met zijspan die Nic had geregeld bleek al weg te zijn. Dus toen heeft Nic ons eerst Ta Sala laten zien, hebben we wat winkeltjes bekeken en zijn we op een terrasje gaan zitten. Na wat over en weer gepraat met de eigenaars van de bar (waar Nic bevriend mee is), werd er een driewieler tuktuk voor ons geregeld. Voor 100 bath per persoon zouden we een kleine rondleiding door de omgeving krijgen en naar het strand gebracht worden, en dan na een paar uur weer opgehaald worden. De tuktuk was een geweldig ding, een hele muziekinstallatie en discolampen, en we pasten er maar nét met zijn 3tjes in, maar dat allemaal maakte het extra leuk! De rondleiding bleek een hele lange tour te zijn, en onze chauffeur vond het geweldig om langs vrienden van hem te rijden om de toeristen te showen (schijnbaar zijn er echt nooit blanke toeristen in Ta Sala te vinden). We kregen dus zeker waar voor ons geld! Uiteindelijk werden we op een schattig stukje strand afgezet, waar we een tafeltje met stoelen kregen. Hier hebben we de hele middag heerlijk gezeten en af en toe zijn we het water in gedoken om wat te zwemmen en af te koelen. Na een paar uur werden we inderdaad weer opgehaald, en op de terugweg zijn we nog langs een typisch thaise boerderij gereden waar we met de biggetjes mochten spelen. Toen het donker was zijn we naar een restaurant gebracht waar we heerlijk hebben gegeten. Vervolgens kregen we een lift naar het huis van een vriend van Nic, waar we tot diep in de nacht hebben gezeten.

Vrijdag hebben we eerst een engelse les van Nic bijgewoond en hem daarmee wat geholpen. Het was een volwassen man die we les moesten geven en dit was zijn allereerste les, dus het was wat onhandig. Gelukkig wisten Nic en Jvv beter hoe het moest, dus kwam het toch nog goed. Hierna zijn we toch nog naar de watervallen gegaan. Met een motor met zijspan, erg bijzonder. Vooral omdat er van alles aan mankeerde en we hebben dan ook een aantal stops moeten maken om het ding te laten repareren. Na een aantal uur toch bij de waterval aangekomen en wat was het er prachtig! Het was geen hoge waterval, meer een soort stroomversnelling tussen de rotsen met af en toe wat kleine watervalletjes. Het deed me een beetje denken aan de picknickspot in Zuid Afrika. Het water kwam uit te bergen en was dus koud, maar dat was juist wel heel erg lekker in dit warme weer. Ik ben dus lekker gaan zwemmen. Er was een kleine poel waar het water rustig genoeg was om wat te zwemmen, en het zat daar helemaal vol met vissen, dus het was er erg gezellig zwemmen haha. Ik heb me dus wel vermaakt met het maken van foto’s en filmpjes van de vissen en van de watervalletjes. Na het zwemmen hebben we nog wat zitten kletsen en kwamen we er achter dat er vlak bij ons een varaan zat! Wow! Halverwege de middag zijn we wat door de omgeving rond gaan rijden, waar we nog een paar prachtige plaatsen hebben gezien. Uiteindelijk zijn we terug gegaan naar het huis van de vriend van Nic die met ons mee was om de motor te rijden. Daar hebben we nog een tijdje gehangen, maar zijn uiteindelijk toch maar terug gegaan naar het hotel omdat we helemaal afgewerkt waren.

Vandaag zijn we op tijd opgestaan om nog even naar Nic te gaan. Die was weer les aan het geven aan een groepje volwassen studenten en weer hebben we wat meegeholpen. Hierna had Nic een lift naar het busstation voor ons geregeld, dus hebben we afscheid van hem genomen en zijn we vertrokken. Op het busstation moesten we een tijdje wachten, maar gelukkig hadden we dit keer een minibusje en was de reis een stuk comfortabeler en sneller dan de heenreis. Nu zijn we weer ingecheckt in het hotel in Surat Thani. Morgen gaan we alles klaarmaken voor onze volgende reis naar Koh Lipe, en dan vertrekken we daar overmorgen naartoe. Zo veel zin in! Ik zal jullie weer op de hoogte houden!