Gevaarlijk: leeuwen, slangen en black rhino

Op zondagmiddag werd toch nog besloten om naar het zwembad te gaan. Dus zijn we in Fugly gestapt en op weg gegaan. Eenmaal bij het zwembad liepen we naar onze tafel onder het afdak om onze spullen daar neer te leggen, toen Shannon (die achter mij liep) opeens begin te roepen: “Come here, come here!”. Wij wisten niet wat er aan de hand was, maar luisterden toch maar braaf naar haar en gingen achter haar staan. We verwachtten half dat er een leeuw uit de bosjes het zwembaddek op kwam springen, maar het bleek iets veel gevaarlijkers te zijn. Er zat namelijk een Black mamba in het dak! Enorm giftig, één druppel van zijn gif kan 30 man doden, dus ook heel gevaarlijk. Hadden wij even geluk dat Shannon hem op tijd gezien had en dat we niet onder het dak waren gaan zitten! We zijn dus maar langs de andere kant van het zwembad gelopen en zijn in de verste hoek gaan zitten.
Na het zwembad besloten we nog op game drive te gaan. Christelle en Jaco waren er ook, dus dat zou gezellig worden. We vonden het allemaal wel een leuk idee om te gaan proberen om impala’s te vangen, dus trokken we onze renschoenen aan en gingen op pad. Onderweg zagen we nog de babyhyena’s en hebben daar een tijd staan kijken tot het donker was. Daarna zijn we naar Steve’s tree gereden, waar we een pauze wilden houden. Toen we daar aankwamen zagen we met de spotlight dat de hele kudde van 300 buffels in de bosjes rond Steve’s tree stonden. Maar omdat het donker was konden we ze niet zien zonder spotlight, en dat gaf de illusie dat ze er niet waren. Dus zijn we met zijn allen uit Fugly gestapt en richting Steve’s tree gelopen, waar Shannon, Christelle en ik het wel een leuk idee vonden om de boom in te klimmen. Het kostte behoorlijk wat moeite, en we zijn meerdere keren in de struikjes onder de boom vast komen zitten, maar uiteindelijk lukte het ons om de boom in te komen. Missie geslaagd! Opeens hoorden we achter ons op de weg de auto van Giddean van Nyala aankomen, en het is niet echt professioneel om dan in een boom te zitten… Dus zo goed en kwaad als het kon zijn we één geworden met de boom en zijn achter takken gekropen, in de hoop dat ze ons niet zouden zien. Inderdaad zagen ze ons niet, maar toen ze voorbij waren en de kudde buffels in reden begonnen die te lopen. In onze richting.. Mm, misschien was dit toch niet zo’n goed idee geweest… Gelukkig stopten ze met lopen toen Giddean weer weg was, dus konden wij toch nog veilig de boom uit en terug naar Fugly. Helaas hebben we tijdens de game drive geen impala’s meer gevangen, omdat we alleen maar groepjes met mannetjes zagen, en die zijn te gevaarlijk om te vangen met hun hoorns. Maar het was wel een leuke game drive!
’s avonds hebben we weer film gekeken en daarna was ik doodmoe en ben ik naar bed gegaan.

Op maandagochtend zijn we op 2 uur durende trail geweest met cliënten. Ik reed weer op Yakima en besloot bareback te gaan. De trail was heerlijk! We hebben ontzettend veel waterbokken gezien en op de open vlakte naast second dam kwamen we midden in een groep giraffen te staan. 9 in totaal, waarvan 2 jonge babies. Ze waren heel erg relax en lieten ons heel dichtbij komen. Super mooi :D Na deze trail konden we even uitrusten en daarna had Traci een volgend plan voor ons: een trail met de ‘crazy horses’. Dus Kiwi, Twin, Closh, Station. Candle liep ook mee en was het enige relaxe paard. Wij waren allemaal benieuwd naar wat het zou worden… Ik mocht op Closh (Shannons paard, enorm groot beest, nog groter dan Harry. Ze laat er eigenlijk niemand anders meer op rijden, maar hij moest gewerkt worden en ze had zelf geen tijd, dus kreeg ik de eer om hem te rijden :D). We besloten wel op de paden te blijven, want door dips geen zou geen goed idee zijn met deze paarden. En het begon al toen we de gate nog niet uit waren.. Closh besloot dat het wel grappig zou zijn om van de paal langs de poort te schrikken en maakte een sprong naar de zijkant. Gelukkig dat het zo’n groot paard is, want daardoor zijn zijn bewegingen als in slow motion, en was het makkelijk uit te zitten. De rest van de trail ging dit zo door. Steeds weer besloot één van de paarden dat er iets eng was en er werd flink op en neer gesprongen en af en toe gebokt. We hebben lekker een paar drafjes gedaan en Closh is een droom om op te rijden! Dat paard heeft de meest fijne gangen en zit hierdoor heerlijk. Zelfs zijn gekke sprongen en bokken waren niet vervelend. Ik heb dus een fantastische trail gehad :D
Hierna zijn we terug gegaan naar bushcamp, waar we lekker in de keuken zijn gaan zitten. Hier zag ik dat er in de licht van de waterhole iets lag.. Ik ben gaan kijken en het bleek een stuk watermeloen te zijn, en die watermeloen had eerder die dag nog in de keuken gelegen. Vreemd… Ik vroeg het aan Glen en die vertelde dat we bezoek hadden gehad van een stel bavianen. Gelukkig had Django ze opgemerkt en Glen is er met een paintbalgeweer achteraan gegaan, dus ze waren er snel bij, maar de keuken was wel overhoop gehaald. Oepsie.. Toen we later aan het toetje zaten hoorden we opeens allemaal gekraak in de bosjes. En niet veel later kwam er een hele kudde olifanten langs de waterhole lopen. Wauw! Weer een mooie dag in ZA geweest dus.

Op dinsdagochtend zijn we weer naar de stallen gegaan. Hier moesten we eerst een aantal paarden in de bak rijden. Ik kreeg Salti toegewezen. Dit paard is niet van Traci, maar de eigenaresse was er twee weken geleden vanaf gevallen en had haar sleutelbeen gebroken, dus kon zelf niet rijden. En het paard liep geweldig! Hij luisterde goed en had lekker wat energie, wat er in de galop uit kwam met behoorlijk wat bokken. Ik heb alleen maar kunnen lachen, grappig paardje. Na deze rit was iedereen oververhit (het was zo’n 36 graden en we hadden in de volle zon gereden), dus we besloten nog op dam swim te gaan. Ik mocht gelukkig op Yakima, en het was heerlijk! Ze stond weer lekker te spatteren en we zijn verschilede keren op en neer ‘gezwommen’ (echt zwemmen kan niet omdat het water nog te laag staat, maar ik kwam al tot over mijn knieën in het water). Op een gegeven moment stond Yakima heerlijk te spetteren en ik zat naar de tsessebee te kijken die kwamen drinken, toen Yakima besloot door haar knieën te gaan om te rollen. Ik was erg laat met reageren en ze lag al half onder water toen ik haar pas een tik kon geven met mijn teugels, waardoor ze toch weer opstond. Maar ik was nat tot op mijn shirt. Stiekem helemaal niet verkeerd met deze hitte…Na de damswim zijn we terug naar de bushcamp gegaan om even bij te kunnen komen voordat we de game drive hadden.
De game drive was erg stilletjes. Glen en ik hadden een weddenschap gemaakt over hoe veel verschillende zoogdieren we zouden zien. Glen zei dat we er 11 zouden zien, ik zei 12, en de winnaar zou op vrijdagavond de ander en zichzelf op shots moeten trakteren. Maar we kwamen niet eens in de buurt, in totaal zagen we 7 diersoorten, impala, zebra, steenbok, duiker, olifant, gennet en een eekhoorn. Dus nu zullen we op vrijdag onze eigen drankjes moeten betalen.. Wel zijn we nu eindelijk de leeuwen op het spoor. We zijn naar Sadlebill dam gereden in Inkonkorni en hebben daar een kleine pauze gehouden, en toen we daar stonden hoorden we van niet veel verder leeuwen brullen. Waarschijnlijk waren ze in de buurt van Leopard dam, dus zijn we daar snel naartoe gereden, maar hebben ze helaas niet kunnen vinden. Maar we weten in ieder geval waar we moeten zoeken :)

Op woensdagochtend zijn we al om 6 uur naar de stallen gegaan, omdat het weer een hele hete dag zou gaan worden. We zouden een wat snellere trail rijden en ik besloot bareback op Yakima te gaan. De trail was heerlijk, we begonnen met een aantal drafjes om op te warmen, en op het lange pad richting second dam hebben we heerlijk gegaloppeerd. De paarden hadden er duidelijk zin in, want het was een behoorlijk snelle en uitgestrekte galop. Wat zit Yakima toch heerlijk bareback :) In totaal zijn we zo’n anderhalf uur weg geweest en hebben hierna de paarden afgespoten en buiten gezet. Het was toen 9 uur en het begon al erg heet te worden, dus heeft Traci ons mee naar bushcamp genomen, waar we even pauze konden houden en daarna zijn we naar het zwembad gegaan om af te koelen. Het water was perfect, koel maar niet te koud, super om te zwemmen dus! Eerst hebben we dus wat rond gespetterd en een stroomversnelling gemaakt, en daarna waren we genoeg afgekoeld en moe genoeg om even te gaan liggen zonnen. Heerlijk relax tussendoortje! Om twee uur zijn we terug naar de bushcamp gegaan om te douchen en lunchen en om half 5 zouden we weer op game drive gaan. Maar toen ik om half 5 mijn kamer uit liep was er wat commotie in de kamer van de buren. Glen stond op een ladder met een stok in zijn hand in het dak te porren en mijn twee buren stonden er wat nerveus onder. Bleek dat er een Black Mamba in het dak zat! Neil had op zijn bed liggen rusten toen hij opeens een slang in het dak zag. Denkend dat het vast geen gevaarlijke slang zou zijn heeft hij Nancy er bij geroepen en hebben ze nog even naar de slang gekeken. Uiteindelijk besloten ze Glen er toch maar bij te roepen, die de schrik van zijn leven kreeg toen het een Black Mamba bleek te zijn. Levensgevaarlijke slang, dus hij móest de kamer uit. Maar toen Glen aan het proberen was hem naar beneden te krijgen, kroop het beest juist naar boven, de nok van het dak in, waar Glen er niet meer bij kon. Dus moesten we wachten tot hij een andere langere ladder had gehaald. En in die tussentijd moest ik in mijn kamer op wacht staan omdat het beest door het dak heen naar ons kon komen… Uiteindelijk had Glen de ladder en kreeg hij het beest te pakken. Met wat moeite heeft hij hem in een prullenbak gedaan en die zo goed en kwaad als het kon dichtgetaped, in de hoop dat hij niet meer open zou kunnen. Pfoe, we waren in ieder geval weer veilig in onze kamers. Maar nu moest het beest nog ergens uitgezet worden, dus dat betekende dat we hem mee moesten nemen in Fugly. Ik zat voorin en was de dapperste, dus ik kreeg de eer om de prullenbak vast te houden. Glen gaf mij instructies (‘genoeg druk op de deksel houden, anders kan hij over hobbels heen los komen te zitten. En mocht je de Black Mamba er toch uit zien komen, doodstil blijven zitten!’) en toen konden we op pad. De hele weg heb ik zenuwachtig naar de emmer zitten kijken en al het mogelijke gewicht op de deksel gezet zodat deze niet los kon komen. En bij ieder hobbel schoot door mijn hoofd dat als ik ook maar iets te weinig druk zou geven, de deksel er af zou vliegen, de black mamba zou ontsnappen en dat dat mogelijk het einde van mijn leven zou betekenen. Maar gelukkig is dat niet gebeurd en op de open vlakte tussen pilon drive en steve’s tree konden we hem uit zetten. Glen heeft de prullenbak naast een boom geopend en omgeduwd, waarna de slang snel de boom in kroop. Hij heeft nog wel één uithaal naar Glen gedaan, maar die sprong gelukkig net op tijd weg. Dat hadden we ook weer overleefd! Hierna zijn we verder gereden richting Steve’s pan, waar we halverwege door Giddean werden gebeld dat er leeuwen waren bij Tortillas dam, daar waar we gisteren hadden gezocht! Het was nog een heel eind rijden, maar we besloten het toch te proberen. Met een noodgang zijn we langs Steve’s Pan gegrosst, over de airstrip, door het Mohlebetsi riverbed, dwars door Nyala en uiteindelijk Inkonkorni in. Toen we door de Inkonkorni fenceline reden, reden we dwars door een kudde olifanten heen, oepsie… En ze waren er duidelijk niet blij mee, want één begon te trompetteren en zette de achtervolging in, maar gelukkig waren we snel genoeg uit zijn persoonlijke ruimte en liet hij ons weer met rust. Pfoe, dat had slecht af kunnen lopen… Uiteindelijk vonden we Giddean en inderdaad stond hij naar een groep van 4 leeuwen te kijken! 3 vrouwtjes en 1 mannetje, super! Ze waren erg relax en liepen gewoon rustig rond. Schijnbaar hadden ze gisteren al gegeten, want ze hadden allemaal dikke buiken en hadden geen haast om een prooi te vinden. Het was een geweldige sighting, we konden heel dichtbij komen en we zagen zelfs nog het mannetje één van de vrouwtjes dekken, en dat zie je toch niet makkelijk in het wild! En bij een van de andere vrouwtjes zagen we dat ze vrij dikke tepels had, wat betekende dat er waarschijnlijk ook nog jongen in de buurt waren. Wauw! Ik had kippenvel toen ik ze zag, wat een machtige beesten. Zo verschrikkelijk mooi.. Uiteindelijk verdwenen ze de bosjes weer in, maar we hadden en ruim een half uur naar kunnen kijken, dus we waren helemaal gelukkig. Op de terugweg naar buchcamp zagen we opeens een groot beest de bosjes in schieten. Het brak takken af alsof het een olifant was, dus even waren we erg in de war, maar uiteindelijk bleek het een rhino te zijn. Maar het was wel een gekke, klein bebouwd, liep met zijn hoofd omhoog en was waarschijnlijk takken af aan het breken. Hij liep al veel te snel weer weg, dus we hebben hem niet heel goed kunnen zien, maar Glen was er meteen van overtuigd dat het waarschijnlijk een Black Rhino was! Ongelooflijk! Die leeuwen waren tof om te zien, maar dit gaf ons bijna een reden om te huilen van geluk. Een black rhino, zo zeldzaam en nog niet eerder gezien in Jejane, maar we weten voor 99% zeker dat dit er een was. Het is niet te omschrijven hoe het voelt om zo’n beest te zien, bijna onwerkelijk. Dit was een geluksdrive, dat is zeker.

Vanochtend besloten we hetzelfde gebied in te rijden in de hoop de rhino weer te zien en te kunnen bevestigen dat het een black rhino was. De weg er naartoe was heel stilletjes, toen we Nyala in reden hadden we nog maar 4 verschillende diersoorten gezien (Glen en ik hadden voor de derde keer deze week de weddenschap lopen, ik zei 11 diersoorten, Glen zei 13). Glen besloot dat we ons geluk maar eens om moesten draaien door mij te laten rijden. Ik ben dus weer lekker achter het stuur gekropen :) De black rhino hebben we niet gevonden, maar wel een white rhino, dus dat was erg leuk! En een stukje verder vonden we ook de kudde olifanten van de dag eerder. Nu konden we ze rustig bekijken, dus hebben Fugly even uit gezet. Maar opeens kwam er een grote olifant van schuin achter ons aangelopen en vond ons toch wel erg interessant. Ik vermoed dat het de trompetterende olifant van de dag eerder was, maar zeker weet ik het niet. Hij kwam dichterbij, en dichterbij, en nog dichterbij. En hij liep recht op mij af… ondertussen keek ik Glen al benauwd aan, want ik was aan het rijden en ik had geen idee wat ik moest doen. Glen vertelde mij rustig te blijven en niks te doen, dus moest ik hem maar geloven, en ondertussen kwam de olifant nog steeds dichterbij. Uiteindelijk stopte hij op zo’n 5 meter afstand, precies naast mij, en brak heel indrukwekkend een tak af om aan ons te laten zien hoe sterk hij was. Hij schudde met zijn hoofd, maakt zichzelf groot… en liep uiteindelijk weg. Pfoe, dat was even spannend. Hierna konden we weer terug naar bushcamp. Ondertussen hadden we al 12 diersoorten gezien en bushcamp kwam steeds dichterbij. Ik kon in ieder geval niet meer winnen, Glen had nog wel een kans. Maar ik reed snel, en hoopte dat hij niks meer zou vinden. Tot we bijna bij pilon drive waren en de studenten achter ons begonnen te roepen. Bleek dat ze een kudu hadden gezien, de 13e diersoort! Verder hebben we uiteindelijk niks meer gezien, dus Glen had gewonnen. Zal ik hem en mezelf morgen op een tequila shot moeten trakteren…
Nu zitten we op bushcamp de hitte te ontwijken, want het zal vandaag weer zo’n 42 graden worden. Vanmiddag gaan we nog wel naar de stallen, maar hopelijk doen we dat pas wat later. We zullen zien wat het wordt met dit weer!